جایگاه کار داربست+ کاربرد؛ اجزا و نکات فنی

جایگاه کار داربست ضروری‌ترین بخش داربست است که امکان کار روی آن را فراهم می‌کند. ساخت این جایگاه و کار روی آن اصول و قواعدی دارد که رعایت کردن آن‌ها به جلوگیری از حوادث جانی ناگوار و آسیب به تجهیزات و اموال جلوگیری می‌کند. در این مقاله، در مورد جایگاه کار، اجزا و اصول و قواعد کار روی آن بحث شده تا با مطالعه آن بتوانید یک جایگاه کار ایمن بسازید.

سفارش و خرید : لوله داربست

جایگاه کار داربست چیست؟

جایگاه کار داربست فضایی است که برای استقرار نیروها و تجهیزات روی داربست‌های فلزی یا چوبی تعبیه می‌شود. هدف از برپایی داربست، انجام کار و دسترسی به ارتفاع است و به همین دلیل، داربست باید دارای جایگاهی باشد که بتواند وزن کارگران، مصالح و تجهیزات کار در ارتفاع را تحمل کند.

مکمل جایگاه کار داربست، جان‌پناه یا حفاظ است که باید در قسمت زیرین جایگاه کار داربست و در فاصله ۶ متری از آن نصب شود. این حفاظ از سقوط ابزار و مصالح و آسیب زدن به افرادی که در زیر داربست مشغول تردد یا کار هستند، جلوگیری می‌کند.

بر اساس آیین‌نامه‌های ایمنی، عرض جایگاه کار داربست باید حداقل نیم متر باشد تا بتواند آزادی عمل لازم برای استقرار کارگران و مصالح و ابزار را فراهم کند. همچنین رعایت اصول ایمنی در ساخت این جایگاه و اطمینان از استحکام آن اهمیت زیادی دارد.

کاربرد جایگاه کار داربست چیست؟

همان‌طور که گفتیم کاربرد اصلی جایگاه کار داربست، فراهم کردن فضایی ایمن برای کار در ارتفاع است. جایگاه کار داربست روی انواع داربست‌های فلزی سنتی، چرخ‌دار، مثلثی، چکشی و کاپلاک نصب می‌شود و از آن برای کارهایی مثل بنایی، نقاشی، گچ کاری، نصب تأسیسات و کلیه کارهای مربوط به نمای ساختمان استفاده می‌شود.

یک نوع جایگاه کار با نام داربست معلق هم وجود دارد که با استفاده از زنجیر و سیم بکسل ساخته می‌شود و توسط موتورهای الکتریکی یا قرقره روی نمای ساختمان بالا و پایین می‌رود.

مطلب مرتبط : داربست کاپلاک (فنجانی)

مهم‌ترین اجزای جایگاه کار داربست

جایگاه داربست باید دارای اجزای مشخصی باشد تا بتواند ایمنی لازم برای کار در ارتفاع را تأمین کند. با ضروری‌ترین اجزای جایگاه کار داربست در ادامه آشنا می‌شوید:

نرده‌های حفاظتی یا گاردریل

نرده‌های حفاظتی داربست از سه بخش اصلی تشکیل شده‌اند که در فواصل ۰.۵، ۱ و ۱.۵ متری از تخته‌های کف داربست و به‌صورت موازی با لجرها (لوله‌های افقی داربست) بسته می‌شوند. همچنین در قسمت پایینی نرده‌های حفاظتی باید یک تخته با نام پاخور نصب شود تا از سقوط ابزار و مصالحی که روی کف جایگاه کار قرار گرفته‌اند جلوگیری کند. این نرده‌ها با استفاده از لوله‌های داربستی و بست‌های چهارپیچ (در داربست سنتی) بسته می‌شوند.

تخته‌های بنایی

تخته‌های بنایی یا همان الوارها یکی از مهم‌ترین اجزای جایگاه کار داربست هستند که کف آن را می‌سازند. بر اساس آیین‌نامه‌های ایمنی، استفاده از این تخته‌ها به‌صورت تکی ممنوع است. تخته‌های بنایی با استفاده از سیم آرماتوربندی به ترنزوم‌های داربست (دستک‌ها) بسته می‌شوند تا از تکان خوردن آن‌ها هنگام کار جلوگیری شود. عرض این تخته‌ها باید حداقل ۲۵ سانتی‌متر و طول آن‌ها نیز باید ۶ متر باشد.

همچنین باید حداقل ۳ ترنزوم برای حمایت از این تخته‌ها وجود داشته باشد و در صورت سنگین بودن بار وارده، تعداد ترنزوم‌ها باید افزایش پیدا کند.

هارنس یا کمربند ایمنی کار در ارتفاع

هارنس‌ها در اصلی نوعی ابزار حفاظت فردی هستند که از یک طناب (طناب هارنس)، قلاب، سیستم تعلیق و چند تسمه تشکیل شده‌اند. تسمه‌ها به دور سینه، شکم و پاهای کارگر بسته می‌شوند تا هنگام سقوط از جایگاه کار داربست، فشار وارده در تمام بدن او پخش شود. سیستم تعلیق هم از برخورد شدید بدن کارگر به لوله‌های داربست هنگام سقوط جلوگیری می‌کند.

کمربند ایمنی کار در ارتفاع باید توسط قلاب مخصوص به لجرهای بالای داربست بسته شود و بستن آن به لوله‌هایی که در ارتفاع کمتری از کمر کارگر قرار دارند، ممنوع است.

دستک یا ترنزوم

ترنزوم‌ها نوعی لوله افقی هستند که پایه‌های عمودی داربست را در عمق به یکدیگر متصل می‌کنند و تخته‌های جایگاه کار داربست روی آن‌ها قرار می‌گیرند. طول این لوله‌ها باید حداقل نیم متر باشد.

مطلب مرتبط : همه‌چیز در مورد شغل داربست بندی

مهم‌ترین نکات فنی نصب جایگاه کار داربست چیست؟

برای اطمینان از تأمین ایمنی لازم برای کار در ارتفاع، باید نکات زیر در نصب جایگاه کار داربست رعایت شوند:

• تخته‌های جایگاه کار باید اندازه‌های یکسان داشته باشند و کاملاً به یکدیگر چسبانده شوند.
• این تخته‌ها باید فاقد ترک‌های طولی، گره، شکستگی، سوختگی و تاب خوردگی باشند.
• ضخامت تخته جایگاه کار نباید کمتر از ۵ سانتی‌متر باشد.
• عرض تخته‌های جایگاه کار باید حداقل ۲۵ سانتی‌متر باشد.
• برای ایجاد جایگاه کار داربست باید از بست سنگین استفاده شود.
• فاصله جایگاه کار داربست تا لوله‌های افقی بالایی باید به حدی باشد که کارگران بتوانند به‌راحتی کمربند ایمنی خود را به آن‌ها وصل کنند.
• عرض جایگاه کار داربست باید متناسب با نوع کار باشد.
• میزان بیرون‌زدگی تخته‌های داربست از ترنزوم‌ها حداقل ۱۵ سانتی‌متر است.
• فاصله طناب‌ها یا سیم بکسل‌های مورداستفاده در داربست متحرک از یکدیگر، حداقل ۳.۵ متر است. حداقل ضریب اطمینان این طناب ها باید ۶ باشد.
• فاصله جایگاه کار داربست از لبه سازه نباید باید تا حد امکان کم باشد تا از سقوط افراد و وسایل جلوگیری شود.

مهم‌ترین نکات آیین‌نامه ایمنی کار در ارتفاع (جایگاه کار داربست) چیست؟

مهم‌ترین نکات مربوط به جایگاه کار داربست که در آیین‌نامه ایمنی کار در ارتفاع مصوب وزارت کار ذکر شده، به شرح زیر است:

• پیش از شروع کار روی جایگاه، باید بازرسی‌های لازم برای اطمینان از سلامت و استحکام لوله‌ها، نرده‌ها، تخته‌ها و … انجام شود.
• در تمامی مدت کار روی جایگاه، وصل بودن کمربند ایمنی به لوله‌های داربست الزامی است.
• جایگاه کار باید فاقد هر گونه برآمدگی، زائده و مواد لغزنده باشند.
• برای دسترسی به جایگاه کار داربست باید یک نردبان یا پله موقت تعبیه شود و دسترسی به آن از طریق بالا رفتن از لوله‌های داربست ممنوع است.
• پس از اتمام کار روی داربست و هنگام وزش باد و باران شدید، باید تخته‌های کار جمع‌آوری شوند.

آنچه در مقاله جایگاه کار داربست خواندیم:

جایگاه کار داربست از بخش های ضروری داربست است که امکان کار برای داربست بند را ایجاد می کند. این جایگاه کار باید را رعایت فواعد خاصی ساخته و نصب شود. از اجزای مهم جایگاه کار می توان به نرده های حفاظتی (گاردریل)، تخته های بنایی، هارنس یا کمربند ایمنی کار در ارتفاع و دستک یا ترنزوم است.

استفاده از لوله داربستی باکیفیت به ساخت یک جایگاه داربست کار ایمن کمک می‌کند. برای خرید لوله داربستی با کیفیت مناسب می توانید با استفاده از شماره های درج شده در سایت با کارشناسان ما در ارتباط باشید.